Γύρισε σελίδα | Όμηρος Αβραμίδης

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα του σήμερα, μια Ελλάδα εν μέσω κρίσης, και παρακολουθούμε τη ζωή της Δανάης και του Άδωνη, δυο νέων που όσα τους ενώνουν, τους χωρίζουν ταυτόχρονα, καθώς η λογική δεν ταιριάζει πάντα με το συναίσθημα.

Η Δανάη, επιμελήτρια βιβλίων, γνωρίζει τυχαία τον Άδωνη, φαρμακοποιό με δύσκολο παρελθόν, καθώς έχει γνωρίσει από μικρός την πείνα και την εξαθλίωση, και ερωτεύονται από την πρώτη κιόλας στιγμή. Μια σχέση ξεκινά γεμάτη όνειρα, έρωτα και πάθος, καθώς και οι δυο πιστεύουν πως έχουν βρει το άλλο τους μισό. Ένα περιστατικό όμως που είχε συμβεί στο παρελθόν του Άδωνη, έρχεται να ταρακουνήσει την ήρεμη ζωή τους και να τους χωρίσει.. Ο Άδωνης θα την εγκαταλείψει χωρίς καμία εξήγηση, και θα εξαφανιστεί από την ζωή της. Η καταγωγή του, και τα όσα έχει περάσει, γεγονότα για τα οποία νιώθει ντροπή και δεν θα ήθελε ποτέ να μάθει η αγαπημένη του, στέκονται εμπόδιο στην ευτυχία τους. Μονάχα ένας άνθρωπος υπάρχει στις ζωές και των δυο και γνωρίζει όσα συμβαίνουν, ο "δάσκαλος" και εργοδότης τους, Νεόφυτος. Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια στις ζωές τους, ενώ κάποιες συμπτώσεις ίσως να μην είναι και τόσο τυχαίες.. 

Προσωπικά λατρεύω τα βιβλία του Όμηρου Αβραμίδη και δεν με έχει απογοητεύσει κανένα απ' όσα έχω διαβάσει. Ίσα ίσα, όσο κι αν δεν καταλαβαίνω από το οπισθόφυλλο κάποιες φορές τι ακριβώς να περιμένω, γνωρίζω πως κάθε ιστορία είναι μοναδική, με ιδιαίτερη πλοκή, που δεν σε αφήνει να βαρεθείς ούτε λεπτό, με αποτέλεσμα να χάνεσαι για ώρες μέσα στις σελίδες χωρίς να παίρνεις ανάσα! Μεγάλες ιστορίες αγάπης κρύβονται σε κάθε βιβλίο, που πάντα περιγράφουν τίμιους ανθρώπους, με αξίες και ιδανικά, ενώ ταυτόχρονα θίγουν και ένα κοινωνικό ζήτημα. Μου αρέσουν τα βιβλία που μέσα τους κρύβουν κι ένα ηθικό δίδαγμα. Το δίδαγμα του συγκεκριμένου βιβλίου έχει να κάνει με τον ρατσισμό στην Ελλάδα. Κατάλαβα πως άθελά μας πολλές φορές δεν αντέχουμε το διαφορετικό, όχι απαραίτητα επειδή είναι "κακό", αλλά επειδή είναι κάτι ξένο για μας σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει, και απλώς απομακρυνόμαστε. Το συγκεκριμένο βιβλίο δίνει αρκετή τροφή για σκέψη, σχετικά με τη συμπεριφορά μας απέναντι σε όσα δεν γνωρίζουμε και για τα οποία εθελοτυφλούμε.

Πρόκειται για το δέκατο τρίτο βιβλίο του Όμηρου Αβραμίδη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα (μπορείς να διαβάσεις τις πρώτες σελίδες εδώ). Το διάβασα μέσα σε δυο μέρες -κι αυτό γιατί μεσολάβησε ο βραδινός ύπνος! Τέλος, έχει κυκλοφορήσει ήδη και το νέο του βιβλίο με τίτλο "Διχασμένη αγάπη".

Εσύ έχεις διαβάσει κάποιο βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα; Μέχρι τώρα έβλεπες αγαπημένα μου μυθιστορήματα στη στήλη "Τι και γιατί", μιας όμως και διαβάζω πιο πολλά τελευταία, αποφάσισα να σου παρουσιάζω κάποια από τα αγαπημένα μου με περισσότερες λεπτομέρειες! Τι λες; 

Stay tuned για το επόμενο post!!

Love & Kisses!!